Το gazzetta.gr παρουσιάζει την τρελή ιστορία του πως η Μπαρτσελόνα δεσμεύτηκε το 2000 πως θα αποκτούσε τον Λιονέλ Μέσι σε μία χαρτοπετσέτα και τις έξι ανανεώσεις εκατ. που ακολούθησαν.
Τα πάντα είχαν ξεκινήσει λίγο νωρίτερα, όταν οι Μέσι είχαν μεταβεί στη Βαρκελώνη από την Αργεντινή για ιατρικούς λόγους. Ο τότε υπεύθυνος των ακαδημιών και τεχνικός διευθυντής της Μπαρτσελόνα, Κάρλες Ρεσάκ που τον είχε εντοπίσει, ναι μεν είχε δώσει το πράσινο φως της ένταξης του στην ακαδημία της Μασία, αλλά οι διαδικασίες καθυστερούσαν και η οικογένεια απογοητευμένη σκεφτόταν την επιστροφή στην πατρίδα.


Στο τελευταίο ραντεβού των δύο πλευρών, ο Ρέσακ για να μην χάσει τον πιτσιρικά δεσμεύτηκε με την υπογραφή του σε μία χαρτοπετσέτα. Εκείνο το κομμάτι χαρτί που
άλλαξε το ρουν της ιστορίας της Μπάρτσα και του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, ετοιμάζεται να λάβει την περίοπτη θέση του στο Μουσείο του συλλόγου. Εκεί αποφάσισε να το δωρίσει ο πρώην ατζέντης Τζοζέπ Μαρία Μινγκέγια, έχοντας τη σύμφωνη γνώμη και του Ρέσακ και του διευθυντή του Μουσείου. Το μόνο που απομένει είναι η συναίνεση και της οικογένειας Μέσι.
Το gazzetta.gr παρουσιάζει, όπως έχει αποτυπωθεί στο βιβλίο για τον Μέσι «Casi toda la verdad» (σ.σ.: Σχεδόν όλη η αλήθεια) που έχει γράψει ο ίδιος ο Μινγκέγια, την απίθανη ιστορία της πιο διάσημης χαρτοπετσέτας του ποδοσφαίρου...



Το τραπέζι του Μέσι
Το ραντεβού δόθηκε στο εστιατόριο του Τένις Κλαμπ Πομπέγια. Σε ένα γωνιακό τραπέζι για δύο (σ.σ.: έκτοτε έχει ονομαστεί τραπέζι του Μέσι) ο Ρεσάκ υποδέχτηκε τον εκπρόσωπο της οικογένειας, Οράσιο Κατζιόλι και ακολούθησε ένας από τους πλέον μυθικούς διάλογους στην ιστορία του αθλήματος:
Οράσιο: «Κοίταξε Τσάρλι (σ.σ.: το χαϊδευτικό του Ρεσάκ), δεν μπορώ να πως στον Χόρχε Μέσι πως μου έδωσες ακόμα μία υπόσχεση. Εχουν χορτάσει από τέτοιες που ποτέ δεν πραγματοποιούνται».
Ρεσάκ: «Το ξέρεις καλά πως τα πράγματα θέλουν τον χρόνο τους. Ζητάω μονάχα λιγάκι ακόμα υπομονή ώστε να διευθετήσω το ζήτημα μέσα στο σύλλογο».
Οράσιο: «Κοίταξε, εδώ υπάρχει και το ζήτημα της υγείας του παιδιού. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Ο πατέρας με πιέζει. Την αλήθεια σου λέω. Εάν δεν μου δώσεις εδώ και τώρα μία απάντηση, θα ετοιμάσει τις βαλίτσες και θα πάει το παιδί στη Ρεάλ ή τη Μίλαν».
Ρεσάκ: «Δεν πρέπει να φύγει. Εάν το αφήσω να συμβεί, δεν θα μου το συγχωρήσω ποτέ»:
Οράσιο: «Ναι, αλλά έτσι θα χαθεί κι άλλος χρόνος. Εχεις πει πως ο μικρός σου αρέσει πολύ, αλλά δεν έχεις κάνει κάτι συγκεκριμένο. Τη δοκιμή την παρακολούθησες; Πως σου φάνηκε;»
Ρεσάκ: «Πολύ καλή, πολύ καλή».
Οράσιο: «Πολύ καλή; Ολες οι δοκιμές είναι πολύ καλές. Κι εγώ όταν δοκιμαζόμουν στα 13 μου, μου έλεγαν πως είμαι πολύ καλός και κοίτα που βρίσκομαι τώρα: να χάνω τον χρόνο μου μαζί σου».
Ρεσάκ: Εχεις δίκιο, αλλά γνωρίζεις πως εγώ δεν μπορώ να υπογράψω όποιον μου αρέσει. Πρέπει να κάνουμε τα πράγματα σωστά».
Οράσιο: «Εντάξει! Θα μεταφέρω στον Χόρχε πως ενδιαφέρεσαι, αλλά έχεις χέρια σου δεμένα».
Ρεσάκ: «Σερβιτόρε! Μου φέρνεις σε παρακαλώ ένα κομμάτι χαρτί. Και μία χαρτοπετσέτα μου κάνει».
Οράσιο: «Ξέρεις πολύ καλά πως αυτό δεν έχει καμία νομική αξία. Ωστόσο, το αποδέχομαι ως το λόγο ενός κυρίου».

«Εγώ ο Κάρλες Ρεσάκ ως τεχνικός διευθυντής της Μπαρτσελόνα διαβεβαιώνω πως… ».




Ο Οράσιο Κατζιόλι με την διάσημη χαρτοπετσέτα

Το νου σας στο… χαρτί
Τελικά για καλή τύχη των Μπλαουγκράνα, ο Ρεσάκ στάθηκε πραγματικός Κύριος και ο λόγος του είχε σημαντικότερη αξία ακόμα και από κάθε υπογεγραμμένο συμβόλαιο. Χρειάστηκε να περάσουν βέβαια πέντε χρόνια και ο Λιονέλ να γίνει 18 ετών ώστε να υπογράψει την πρώτη του επαγγελματική συμφωνία. Τα χρήματα ήταν καλά για την ηλικία του. Κοντά στις 300.000 ευρώ τον χρόνο, με τη ρήτρα των 150 εκατ. να δείχνει όμως το πόσο πίστευαν στις ικανότητες και την περαιτέρω ανέλιξη του. Εκτοτε κάθε χρόνος περιλάμβανε και από μία ανανέωση, έως ότου έφτασε ο καιρός που ο πιτσιρικάς έγινε ο καλύτερος στον κόσμο και πλέον η ετήσια αμοιβή του ξεπέρασε τα 10 εκατ. ευρώ.

Για να διακωμωδήσει το ζήτημα των συνεχών ανανεώσεων, αλλά και της ιστορίας με την χαρτοπετσέτα, η σατιρική εκπομπή της καταλανικής τηλεόρασης «Cracovia» γύρισε ένα επεισόδιο άκρως παραστατικό. Σε αυτό εμφανίζεται μπροστά από ένα γουρουνόπουλο ο πρόεδρος Ζοάν Λαπόρτα. Ξαφνικά μπαίνει μέσα ο Λιονέλ Μέσι και του ζητάει ανανέωση συμβολαίου. Τότε ο Λαπόρτα ξετυλίγει το ρολό και υπογράφει σε αυτό. Το σκηνικό επαναλαμβάνεται αρκετές φορές ανά 10 δευτερόλεπτα. Στην τελευταία σκηνή ο Μέσι του ζητάει για πολλοστή φορά να ανανεώσουν. Ο Λαπόρτα του απαντάει πως τελείωσε το ρολό και ο τότε ο πιτσιρικάς του δείχνει πως έχει ακόμα ένα κομμάτι χαρτί κρεμασμένο στη μπλούζα του ώστε να μην λερωθεί.
Την εποχή που η Γλυκερία έκανε σουξέ διερωτώμενη: «Γιατί τα πεντοχίλιαρα δεν είναι πετσετάκια», εκείνος ακόμα δεν υπήρχε ούτε ως σκέψη στο μυαλό των γονιών του. Εννοείτε δε πως ο πατέρας του Χόρχε δεν καταλάβαινε γρι ελληνικά ώστε να θέσει το αντίστροφο ερώτημα. Και όμως η ζωή του τα έφερε έτσι που το 2000 μία χαρτοπετσέτα θα μετατρεπόταν αρχικά σε κάμποσες χιλιάδες και εν συνεχεία σε πάμπολλα εκατ. ευρώ και θα έλυνε μονομιάς το οικονομικό πρόβλημα της υπόλοιπης ζωής της οικογένειας και του τότε 13χρονου γιου του Λιονέλ Μέσι.
ΠΗΓΗ: http://www.gazzetta.gr